«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

η Ποίηση είναι,…


από τη Φαίδρα Φις


«…η Ποίηση είναι αυτό, σε σκοτώνει κάθε μέρα,

κρεμιέσαι από το σκοινί των λέξεων,

ανατινάζεσαι από την πυρίτιδά τους,

καρφώνεσαι από τους ήλους,

αιμορραγείς,

την ίδια ακριβώς στιγμή που ανασταίνεσαι,

για να δώσεις ζωή,

να μεταδώσεις ζωή και θαύματα

με συνέπεια και σιωπηλά,

αθόρυβα,

την ώρα που άλλοι,

εγκαταλείπουν πλημμελώς,

θορύβους κενών λέξεων,

τον βόμβο των δήθεν νοημάτων,

σε βιβλία και βραβεία,

χαριτωμένων εκδηλώσεων και συναθροίσεων...

Μακριά από τους ηθικούς θεωρητές της ποίησης...!

Κάποτε ο δικασμός των παραπάνω μεταξύ τους,

μας παρασύρει σε θλιβερά υποκατάστατα στερημένης μνήμης από καθετί.

Διακριτικό σημείο,

ν'αφήνεις τα νοήματα να σε διαπερνούν

και να τα διαπερνάς με κίνδυνο, όχι τις λέξεις τους.

Δεν πρόκειται για συνταγή

μα για ένα ουσιαστικό συστατικό,

προκειμένου το μέτωπο της ποίησης να είναι αρραγές,

υπαινισσόμενο την αλήθεια, την ουσία, την ψυχική ένταση….»

…………………………………………………………………………
με την άδεια της αγαπημένης φίλης Φαίδρας Φις. Είναι απόσπασμα από μια απάντηση της, στο post με τίτλο «αφορμή Δέλτα» ολόκληρη η απάντηση της βρίσκεται στο http://hrtstvrs.blogspot.com/2008/09/blog-post_26.html

8 σχόλια:

  1. καλέ μου Βασίλη σ'ευχαριστώ πολύ.

    καλημέρα
    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποίηση είναι..να φρενάρεις τους οραματισμούς και τους οίστρους σου και να τους υποτάσεις όσο αυτό είναι βέβαια μπορετό στους αδυσώπητους νόμους της ποίησης.
    είναι...το ακατέργαστο αίσθημα που μεταβάλλεται σε αισθητική συγκίνηση.
    είναι..η κρυστάλλωση των λέξεων σε εικόνες και ο χρωματισμός των εκφραστικών σχημάτων σε αισθητικές εμπειρίες.
    είναι...πολά ακόμη που πρέπει να μαθουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ποιός εύκολα υποκύπτει στην αφαίρεση; ποιός απ' το ποτήρι εύκολα στάζει μονάχα δυο σταγόνες;ποιός αφουγκράζεται ψιθύρους και κρατά τον πιο δυνατό;

    ποιός θέλει να παιδεύεται για να ομορφαίνει ακόμα περισσότερο;

    και ποιητής κάποιος να μην είναι, το ποίημα θα του φανερωθεί όταν είναι έτοιμος να πονέσει...

    φιλιά βρόχινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπημένη μου φίλη, Φαίδρα μου
    Εγώ ευχαριστώ για το υπέροχο κείμενο
    που μου εμπιστεύτηκες,…
    Είναι μεγάλη τιμή και ξεχωριστή χαρά για μένα,
    να στολίζει τούτο το blog μια τέτοια ξεχωριστή γραφή.
    Βέβαια, βλέπεις κι εσύ, ξανά, ότι
    «η Αλήθεια είναι φως που καίει»
    και πόσο σκληρή κι αδυσώπητη είναι,…
    και ότι απαιτεί κι από εμάς, τους απλούς αναγνώστες
    να αντέχουμε να τη δεχτούμε
    και να έχουμε ψυχή, για να την κοινωνούμε,…

    και πόσο δίκιο έχει ο κύριος Μάνος Ελευθερίου
    όταν στη Δίκοπη Ζωή έγραφε
    « …Κρυφά και φανερά σ’ ακολουθούνε
    Οι συμμορίες και οι βασανιστές
    Και ψάχνουν μέρα νύχτα να σε βρούνε
    Μα δεν υπάρχει δρόμος να διαβούνε
    Γιατί ποτέ δεν ήταν ποιητές
    Το χώμα που πατούν να προσκυνούνε»

    Σ’ ευχαριστώ θερμά
    Ένα φιλί σου στέλνω κι
    Εύχομαι Καλή Μέρα
    Κι έναν Δημιουργικό κι Εμπνευσμένο Μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητή Σοφία
    Με χαρά Σας καλωσορίζω
    Στο Non Mollare Mai.
    Ευτυχής η συγκυρία
    Που σας «υποδέχτηκε» εδώ
    Αυτό το υπέροχο κείμενο της αγαπημένης μου Φαίδρας.
    Βέβαια πιστεύω ότι η ποίηση είναι η τέχνη της υπερβολής
    Μιλώ βέβαια όχι σαν ειδικός αλλά μόνο σαν αναγνώστης.
    Πιστεύω ότι όπως όλες οι μορφές τέχνης και καλλιτεχνικής δημιουργίας, έτσι κι η ποίηση δεν υπακούει σε νόμους,
    Ούτε φυσικούς, ούτε θεϊκούς,
    Ούτε κι αυτούς ακόμα της ποίησης
    Τους καταργεί
    Τους μεταλλάσσει
    Τους αναιρεί,…
    Και καμιά φορά τους χλευάζει κιόλας,...

    Και μπορεί
    Μια ψυχή, -του ποιητή-
    Να είναι χτυπημένη, ανήμπορη
    φορτωμένη με τραγωδίες, έννοιες σκοτεινές
    και αδιέξοδα τραγικά κι ανυπέρβλητα
    και την ίδια στιγμή να χαρίζει φως κι ελπίδα.
    Να σπαράζει, να πονά
    και με την ίδια τη ζωή του να δικαιώνει
    τους «Ιδανικούς Αυτόχειρες» όλου του κόσμου
    και τόσα χρόνια μετά,
    να «ξεφορτώνει» πάνω της
    όλα τα δικά μας αδιέξοδα.

    Μια μορφή , Άγια και χαρακωμένη _του ποιητή_
    Να είναι μακρινή και
    Άγνωστη σε μένα και ξένη απόμακρη από όλους
    Μια μορφή
    Που μπορεί να μη την συναντήσω ποτέ ξανά
    Αλλά με το άγγιγμα της
    Με μια λέξη της
    Μια φράση της
    Να σπάσει όλα τα φράγματα μέσα μου,
    Να με απογειώσει
    Να μου δώσει χαρά
    Και συγκίνηση.
    Μα μου δώσει μια γερή γροθιά στο στομάχι
    Αλλά και
    Να με ταξιδέψει στο άλλο άκρο της γης
    Να με διακτινίσει σε ένα μόνο κλάσμα του δευτερολέπτου
    Ενάντια σε κάθε κανόνα και σε κάθε λογική
    Ενάντια σε κάθε νόμο.
    Είναι όλα αυτά η ποίηση
    Κι ακόμα τόσα που εγώ ο μικρός και φτωχός λάτρης της
    Δεν μπορώ να αντιληφθώ και πόσο μάλλον να τα τραγουδήσω.

    Καλή σου μέρα εύχομαι!!!
    Και θα τα πούμε σύντομα πάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλή μου Νεράιδα
    Έτσι ακριβώς είναι
    Το θέλουμε ολόκληρο το ποτήρι
    Γεμάτο και να γεμίζει ξανά και ξανά
    Κι αν γίνεται κι ολόκληρο το μπουκάλι,…
    Και όλους τους άγιους ψιθύρους
    Και τους πιο δυνατούς
    Και αυτούς που κρύβονται κάτω από την ανάσα μας,..
    Και «πάντα παιδεύεσαι για να γίνεις ομορφότερος» στη ψυχή
    Κι όσο προδίδεσαι Μαθαίνεις
    Κι όσο πονάς θα γράφεις
    Κι όσο δακρύζεις γεύεσαι
    Κι όσο πέφτεις σηκώνεσαι και προχωράς
    Σε ευχαριστώ καλή μου Νεράιδα για τα τόσο όμορφα λόγια σου
    Καλό απόγευμα εύχομαι
    Κι έναν όμορφο Οκτώβρη να γευτείς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η τέχνη που υψώνεται πάνω από το συνηθισμένο επίπεδο και συγκινεί την ψυχή, βεβαίως εμπεριέχει την υπερβολή, που όμως εκπίπτει σε κανόνες. Συνήθως στην ποίηση αυτοί δεν διαταράσσονται. Η ποίηση είναι η ελευθερία που θριαμβεύει μέσα σε περιορισμούς. Όποιος δεν το καταννοεί ας εργαστεί περισσότερο.
    Καλό βράδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έχω ελπίδες άραγε, αν εργαστώ περισσότερο;

    Καλό βράδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»