«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

πέντε


Περπατούσα σε μια πυραμίδα γεμάτη σκαλοπάτια ακανόνιστα με κλίση μεγαλόπρεπη. Ήμουνα στην κορυφή, μ’ ένα αγοράκι στην αγκαλιά μου,… είχα αναλάβει να το εκπαιδεύσω, στην τέχνη να τα ανεβοκατεβαίνει χωρίς σκέψη και προπαντός χωρίς φόβο. Στη βάση με περίμεναν πουλιά κηφήνες ληστές επιτροπές,...
…φοβούμουν πολύ. τα ανελέητα μάτια τους, τα απόκρημνα σκαλοπάτια και ιδιαίτερα τις επίμονες ερωτήσεις του. Δε σταματούσε, σχεδόν τραγουδιστά:

-Ένιωσες χαρά στη ζωή σου;
-Έδωσες χαρά στους ανθρώπους δίπλα σου;

Τα δάκρυα γράφουν; Διάφανα γράμματα τι να κρατήσουν;
Η σιωπή απαντά,… τραγούδια ξεχασμένα τι να πουν;

Κατέβαινα βήμα-βήμα, σερνόμουν τοίχο-τοίχο ακουμπώντας την πλάτη στην παγωμένη πέτρα κι αυτό αφηνόταν ολοένα και περισσότερο στη σιγουριά του φόβου μου,…

ήταν σε τιμή ευκαιρίας,…
αγόρασα πέντε.
....................................................


Είπες να μη βιαστώ
Κι άγρυπνος ήρθα
Ως εδώ
Σαν άνεμος ζεστός
παράταιρα εκφυλιστικός κι απελπισμένα ξένος
Στην άδεια πόλη
Κι ας ήξερα πως κανείς δε περιμένει

Αντίθετα,…

Αμετανόητος
Παραγωγίζω τις σταθερές και αναμένω,…
Αποφάσεις διαγραφές αποστροφές κι αρνήσεις

_Με τόσες αλλαγές κι όμως ο χρόνος έχει σταματήσει_

Αναζητώ τον αέρα μιας ελεύθερης ματιάς
Μια ψευδαίσθηση χαράς
Κι ο ρυθμός μεταβολής πεισματικά μηδέν

Κι όμως δε χρειάζομαι τίποτα
αυτάρκης στο κενό πείθομαι.


Ήταν φτηνές. σάπιο νόμισμα,…


Αρνιέμαι τη φωτιά
τη διέγερση της σπαταλώ
Κι ας κλαίω
Κι ας ξέρω το πεπερασμένο της οργής
το μεγαλείο,…

αντίθετες πορείες
στη θέση μου
στη θέση σου
σιωπή και προκαθορισμένες ημερομετρήσεις

αντίθετα

Ο κόσμος ελεύθερος κινείται
Εκεί Έξω
Μακριά αδιάφορα
Κάτω από τον δέκατο τέταρτο παράλληλο
Πάνω από τον δέκατο τέταρτο παράλληλο

Στις έξι και μισή το πρωί
Στις δύο και μισή τα ξημερώματα
Στις έξι και μισή το απόγευμα
Στις δύο και μισή το μεσημέρι
Στις δώδεκα και μισή το βράδυ,…

Ξημερώνει
Κι ο κύκλος στη θέση του, παρών…

Σας επιστρέφω όλες τις απλοϊκές συγκαταβάσεις σας

Θα μείνω να θυμάμαι δάκρυα
Θα μείνω να σας θυμίζω
τις ρημαγμένες σκεπές
αυτών που κάποτε φορούσατε για όνειρα
να ξεδιψώ γλείφοντας τις στάμπες
που άφησαν τα ψεύτικα κορμιά σας
στα νοικιασμένα έρωτα σεντόνια.
θα μείνω να ξεγελώ τις προσμονές
με την αύρα που υπόσχονταν τα έφηβα ταξίδια σας,
νοικοκυρεμένα πια στα άψυχα ερμάρια
βάναυσα καρατομημένα

θα μείνω να ανασταίνω τα γερασμένα είδωλα σας

χτυπημένα στα αποτριχωμένα στήθη,
φυσώντας φιλιά
στα έντρομα και τόσο γελασμένα μάτια σας

θα μείνω εδώ,…
αντίθετα

συγχωρέστε με,…

Σας επιστρέφω όλες τις απλοϊκές συγκαταβάσεις σας

Κρατώ τις ταριχευμένες ηλικίες σας
στις αραχνιασμένες επετείους, αυστηρά φρουρούμενες

Κρατώ την πίστη. Κρατώ την έξαψη
τότε που χαμογελούσανε τα μαλλιά σας

Κι έσταζαν μέλι τα λασκαρισμένα σας μπουλόνια
ξεδιψώντας πρόστυχη ηδονή το φευγιό σας

Τότε, που σας πίστευαν ακόμα, τα έρημα σοκάκια
για τα ανθισμένα λόγια που κερνούσε η καρδιά σας,…

τότε που σας εμπιστευόταν η βροχή
για τα άφοβα πεσίματα από ψηλά
και τα αγγίγματα στο χώμα
και σταγόνες μαγείας απλόχερα σας χάριζε
τότε που στην τροχιά σας, πετούσε μαύρα τραγούδια η νύχτα
σαν αστέρια,
για να δελεάσει την καθάρια σας ορμή
και να την υποτάξει,..
Θα βαδίσω μόνος. ως το τέλος
με περισσή αυθάδεια κι αηδία
Σας επιστρέφω την ξενοιασιά της προδοσίας,…
Σας επιστρέφω την αθωότητα των κοινών τακτοποιημένων αναμνήσεων
των ομαδικών και οικογενειακών τάφων

Σας επιστρέφω τη ζωή των άλλων

Κρατώ την Άρνηση της δικής μου
Κρατώ την ήττα


……………

Ίσως τελικά να έφτανε μόνο μία,...
Σίγουρα φτάνει μόνο μία,…
...............................................................
Η φωτογραφία από το Halong Bay, με πάνω από 3.000 νησάκια-βράχους, να καθρεφτίζονται στα καταπράσινα νερά, στο VΙΕΤ NΑΜ, τραβηγμένη με FinePix S7000 στις 18/8/2009


MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com


Σάββατο 1 Αυγούστου 2009

ποιητικό ταχυδρομείο,…


ΤΑΞΙΔΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ


της Μαρίας Νικολάου




Ταξιδεύω σ’ ένα τρένο
χωρίς παράθυρα
Μαζεύοντας εικόνες
από τον ήχο που κάνουν οι ρόδες πάνω στις ράγες
Μονάχα ένα τικ-τακ με τρελαίνει
Σαν ν’ ακούγεται απ’ το διπλανό βαγόνι.
Νύχτωσε
Η αμαξοστοιχία σταμάτησε στο πουθενά
Σταμάτησε και κείνο το τικ-τακ..
Ο ελεγκτής φορώντας το μαύρο καπέλο του
μας κοίταξε βαθιά στα μάτια
λέγοντας μας πως στο διπλανό βαγόνι
ένα σπουργίτι αυτοκτόνησε
προσπαθώντας να ανοίξει το δικό του παράθυρο…
Κρυώνω νομίζω…
Κλείσε τις σιωπές να ξεκινήσουμε…

Μαρία Νικολάου_ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΒΡΟΧΗΣ _ΕΝΔΥΜΙΩΝ 2008
http://darkrain67.blogspot.com/

...............................................................................................................








ΟΙ ΤΡΟΜΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ


της Χαριτίνης Ξύδη




Θυσίασα. Αξίωσα τη θάλασσα.

Η θάλασσα σκοτώθηκε…

Την ονειρεύτηκα. Τη φοβήθηκα.

Η θάλασσα σκοτώθηκε από βαριά πυξίδα.

Μισή αλήθεια στο κενό, μισή στην Ατλαντίδα.

Τρέχω στην άλλη θάλασσα, στου σύμπαντος τα χείλος εκεί κάπου ανάμεσα ξεκουράζεται ο Νείλος.

Είναι ένα νέο σωστικό αυτό που θα σου φέρω κι όχι

ένα πείραμα φτηνό.

-Διώξε με-

-Αγνόησέ με-

κομμάτια, συντρίμμια και απόσταση, ρίξε ανάμεσά

μας.

Ανάμεσα στα μάτια μου.

Ανάμεσα στα σφυρίγματά σου άνεμε…

Σπρώχνω κι εγώ μέσα σου όλη μου τη ζωή.

Αν έχω. Αν είχα

Φτιάχνω πάλι εικόνες.

Σκαρώνω νέους ήρωες.

Όλο αδικώ κάποιους παλιούς….

………………………………………………………………………………………………
ΝΥΧΤΑ


Κάτω απ’ τα πόδια σου έστρωσα ένα ολοκαύτωμα

Μετατροπία- Ποιος είπε πως είσαι το υβρίδιο της

διαστροφής και της φθοράς;

Στο πανί πρόβαλα το αληθινό σου σαν

κινηματογραφιστής.Γιάτρεψα ψυχές. Εμπόδια στα εισόδια. Χαράτσι.


Νύχτα μου, γιαλελέλι μου.

Στο γιουσουρούμ των πλανητών σου οι βροχές έχουν

μυρωδιά και γεύση.



Κατηφορίζω.

Ιδιότροποι οι μαύροι σου στημόνες, κατεβαίνουν κι

αυτοί μαζί μου- πυρσοφόροι σε λιτανεία- με

αρωματικά κλαδιά από κέδρους και νεραντζιές.


Νύχτα μου,

Στον τεκέ σου εμπορεύομαι μισογκρεμισμένα

παρελθόντα.

Απόλυτα. Αδιαπραγμάτευτα.

Απ’ τους φεγγίτες σου έλξεις και φλας.

Νύχτα μου, παρίσθμια πλεκτάνη μου,

Παύση μου πότε-πότε παφιλένια…




ΧΑΡΙΤΙΝΗ ΞΥΔΗ_ ΟΙ ΤΡΟΜΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ_ΚΩΔΙΚΑΣ 2008
http://hrtstvrs.blogspot.com/

...........................................................................................................



ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ



Της Σοφίας Στρέζου






Επαναστάτης στην πλάνη της εξουσίας
ζήτησες λίγο νερό να πιείς,
σου δώσανε δυο κίτρινα φύλλα
κι είπες ευχαριστώ.
Αλήτης στους δρόμους της πόλης
σε διώχνουν απάτες καιρών αιχμαλώτων,
οι ενοχές τους
στους ώμους σου αθέατε θεατή∙
παρατηρείς φεγγάρια στην τελευταία σου νύχτα
στου κόσμου τη σκηνή επικηρυγμένος επαναστάτης, απόκληρος σ’ ένα στημένο θίασο.


ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ_ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ_ ΝΕΑ ΣΚΕΨΗ 1987
http://sofiastrezou.blogspot.com/



.......................................................................................................




Ανάμεσα στα πολλά δώρα που ευτύχησα να λάβω από τότε που άρχισε αυτή η περιπέτεια με το blog, εκτός από σχόλια, στιχάκια της στιγμής, καταθέσεις ψυχής αλλά και σπουδαία ποιήματα, δάκρυα, συγκινήσεις, χαμόγελα πίστης και ενθάρρυνσης, συμβουλές ψυχής, λόγια καρδιάς και άπειρα στηρίγματα-μοιράσματα και εμπνεύσεις βαθιές,.. ήταν και αξιόλογα βιβλία.


Βιβλία που μου έκαναν την τιμή να μου στείλουν Αγαπημένες Φίλες Ποιήτριες με το ταχυδρομείο,… και έτσι σκέφτηκα να σας αποχαιρετήσω για το καλοκαίρι, με το «ποιητικό ταχυδρομείο» το οποίο περιέχει τρία μικρά δείγματα από τη δουλειά τους. ( η επιλογή υποκειμενική και σίγουρα όχι αντιπροσωπευτική, και πιστεύω να λειτουργήσει σαν έναυσμα για να τις γνωρίσετε) η πληθωρικότητα τους είναι δεδομένη και έτσι κι αλλιώς πιστοποιημένη. Αρκεί μια επίσκεψη να κάνετε στα (ηλεκτρονικά) σπιτικά τους και είμαι σίγουρος ότι θα αφιερώσετε ώρες ιχνηλατώντας τις γραφές τους και φεύγοντας θα είστε γεμάτοι και πιο πλούσιοι.

Θέλησα μ’ αυτόν τον τρόπο να μοιραστώ μαζί σας, τη χαρά, την ιδιαίτερη συγκίνηση και μοναδική αίσθηση που χαρίζει, η ανάγνωση ενός κειμένου, όταν με τον συγγραφέα του, έχεις αναπτύξει μια βαθύτερη επικοινωνία κι έχεις περπατήσει μαζί του «σε σκοτεινές πορείες βροχής», σε δύσκολες στιγμές έχεις φυσήξει δυνατά «τις τρομπέτες του Οκτώβρη» κι αποκαμωμένος από τις πτώσεις και τις συντριβές, με σπασμένα δάχτυλα, έχεις σιγοπαίξει στο πιάνο «Νυχτερινό Πρελούδιο», στη μοναξιά και στον αδυσώπητο Χρόνο,…

Σας εύχομαι καλό καλοκαίρι

Δημιουργικό
Ξένοιαστο κι Αναζωογονητικό.

Ελπίζω να τα ξαναπούμε στο τέλος Αυγούστου

...........................................................................................................


……………………………………………………………………………………………………………………
η φωτογραφία είναι από τον κόλπο της Ηγουμενίτσας τραβηγμένη από το φίλο μου Δημήτρη Τσάτση στις 18/3/2009 με Canon EOS 1000D