«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Ελληνικός



Μ’ ένα φλιτζάνι

ταξίδεψα

στο βυθό σου πάλι

εύπλαστο κατακάθι

γλυκερό κι επικίνδυνο


Περπάτησα ξυπόλητος

_Και βέβαια δεν ήσουν εκεί!


Ποιος μπορεί

Να σε χωρέσει; Και που;

Ποιος μπορεί έτσι εύκολα να σε πιει;

Και πόσο;


Ποιος αντέχει να σε πνίξει;

Με πόση αγκαλιά;

Για πόσο;


Κατέγραψα Απουσίες

Προδοσίες της ώρας

Εμμονές αγκυροβολημένες

_και βέβαια ήσουν εκεί!


ποιος αποπειράται να διασύρει

έμμετρα ή παραμετρικά,

την αφλογιστία του; _

Ποιος παζαρεύει, μάταια των τανυστών

τη σφιχτή αλληλεξάρτηση;



Άφησα ίχνη καθαρά

με παρρησία

Ανέλαβα την ευθύνη


Δεν βρήκα λέπια

Ούτε φύκια

ήπια από την κούπα

_γεμάτη κραγιόν με την υποψία σου_

Μέχρι την τελευταία σταγόνα

Γλυκό μαύρο καρπό


Ανηφόρησα το δρόμο

Άμετρος κι ομιχλώδης


Αφουγκράστηκα τον ήχο

Καθαρός κι αταξινόμητος


Σειρήνας λάγνο κάλεσμα


εφτά ζωές αρνήθηκα

για μια και μόνη εξορία


Κι ότι θυμάμαι από πριν,

είναι ο κύκλος

και το άρωμα

καθώς ανακάτευα

με το άδειο κουτάλι

το κυβάκι ζάχαρης

που είχες αφήσει στο πιατελάκι


κι ότι ζηλεύω στις ώρες

είναι ο εξάγωνος ιστός

κι ο σπαρακτικός ήχος

της χαμένης μέλισσας


κι ότι αρνιούμουν ως σήμερα

είναι η άγουρη μυρωδιά τομής

καθώς τρυγούσα με ανάπηρο χέρι

σταγόνα άγριο μέλι

που είχες κρεμάσει στο άκρο

των υπεκφυγών


κι ότι ονειρεύομαι αύριο

με τον αχό από σεισμούς

είναι το μειδίαμα μονής εξέγερσης

και τις φωτιές

που φέγγουν

αχνή άλικη μορφή

ζαλισμένη πάνω στην κινέζικη πορσελάνη

ζωγραφισμένη με κατακόρυφες πτώσεις

Αρχαία στάμπα με

Ζεστό κατακόκκινο αίμα,…


(Ημερομετρώντας το 2009 με άγιες αφορμέςhttp://hrtstvrs.blogspot.com/2009/01/blog-post_22.html )
........................................


MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com



Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Ιεροσυλία


Τρέμω διαρκώς

μην τυχόν έχω γεμίσει

έστω και με μια γραμμή μελάνι

ένα ρυτιδιασμένο αυλάκι

που προορίζεται να ξεχειλίσει

από μια σταγόνα δάκρυ,…

Μην τυχόν κι αφήσω

μια απουσία

πάνω σε ένα χείλι

που δίψασε

για μια σταγόνα μαύρο αίμα,…


(Ημερομετρώντας το 2009)
........................................

Η φωτογραφία είναι από το
Buenos Aires τραβηγμένη στις 28/4/2008 από τη φίλη μου Χριστίνα



Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2009











Το χέρι σηκώσαμε κι αγγίξαμε πληγή
Μεγάλη και βαθιά πληγή
Μιας μεγάλης γενιάς
Μιας μικτής προσευχής
Μιας μεγάλης πλάνης
Μιας στυγνής φυλακής
περίστροφο Δεν είχαμε ποτέ!
Μόνο εφήμερες σημαίες
Μας εμπιστεύτηκαν, θαμπές
Δεν είχαμε περιβόλι ποτέ
αίμα να σπείρουμε
Φτηνής οργής θυμάρι να μοιράσουμε
Δεν είχαμε καπνοδόχο
σταχτιές σκιές να σκορπίσουμε
Μόνο γραμμή μας τράβηξαν
πεδίο υποταγής και λήθης
Δεν είχαμε ουρανό ψίχουλα να πετάξουμε
δε βλέπαμε πουλιά ακούγαμε μόνο ουρλιαχτά
δόλια αγχόνη μας έσταξαν στα μάτια
άδικες θυσίες μας εκπαίδευσαν να συγχωρούμε

με χειροπέδες δέσανε σφιχτά όνειρο και τραγούδι
Δεν είχαμε θεωρία, ούτε πράξη
Μόνο πραχτική αριθμητική
σε σεμινάρια μας εκχώρησαν
την τακτική της αναρρίχησης
Και πέρασαν έτσι σκορπώντας 36 χρόνια ξενιτιάς
Ακούγαμε μόνο τους παλιούς να κλαίνε σιγανά
Κάθε φορά
Που σηκώναμε το χέρι
Με την μονολιθικότητα παντιέρα
Και καταψηφίζαμε την ελπίδα,
Κάθε φορά που με το σκουριασμένο βελόνι της καθαρότητας
τρυπούσαμε κι εμείς το μεγάλο αερόστατο
που κρυφά τις νύχτες σχεδίαζαν για να πετάξουμε
Κι έτσι πέρασαν τα χρόνια
τα επώνυμα άλλαξαν
Τα τοπωνύμια αράχνιασαν
Τα εικονίσματα μετάνιωσαν
Τα πορτραίτα των αγίων ξυρίστηκαν
Και αντικατεστάθησαν με θυρεούς
Αϊτούς Δικέφαλους κι εκδικητικούς,…
τα μικρά κόκκινα πλάνα σηματάκια
Που τρυπούσαν το πέτο της ανέμελης αυθάδειας μας
Γίνανε γραφικές κονκάρδες υποταγής,
καρικατούρες θλίψης, ξόανα ψευτιάς
γκρεμισμένα τείχη απάνθρωπης εξαθλίωσης
νικητές λοιπόν
άλλαξαν φορά στα ρεύματα,
πάμπλουτοι
γύρισαν τα δρεπάνια αντίστροφα
κόψανε τα σχοινιά του ουρανού
έφυγε ψηλά αυτός
και τα σφυριά τους λείαναν
τις γωνίες στο άδικο μα και δοκιμασμένο αμόνι
κι εμείς βυθό
με την άγκυρα
και τους τόμους των κομματικών βιβλίων αγκαλιά
…………………………………………..



τα τραγούδια παλιά
οι φωνές παλιές
οι μουσικές νέες
οι ήχοι νέοι
νέες κι οι κραυγές,
εξασκημένοι όπως είμαστε στις επετείους ήττας
είπαμε και φέτος να το γιορτάσουμε με παρελάσεις αρχαίων αρμάτων,...
ακούγονται
Η Θανάσιμη Μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη του Διονύση Σαββόπουλου με τους Πυξ Λαξ
Η Συγκέντρωση της Ε.Φ.Ε.Ε. του Διονύση Σαββόπουλου με τη Δήμητρα Γαλάνη προγραμματισμός ενορχήστρωση Κωνσταντίνος Β.
Οι παλιοί μας φίλοι του Διονύση Σαββόπουλου με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη
Θαλασσογραφία του Διονύση Σαββόπουλου με τη Ελένη Τσαλιγοπούλου ενορχήστρωση Υπόγεια Ρεύματα
Το Δέντρο του Διονύση Σαββόπουλου, προσαρμογή στίχων B.D.FOXMOOR με τους Active Memder