«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Όπου και να πας το σπίτι σου θα’ ναι μέσα μου



Πέφτει το δάκρυ

γεμάτο άρωμα γύρη χρυσή


Στα μάτια σου

τσιγγάνικα βιολιά χορεύουν


ρίζες βγάζουν

οι πέτρες μου στο χώμα


Στο στήθος σου

χιλιάνικα κρασιά ευωδιάζουν


ριπές γαζώνουν

το κορμί στο νάμα



Ανάσα βαθιά πάρε με


Πρωινό Άστρο να σε βρω

Στον ουρανό


φέγγος να φτάσει

στον άπατο βυθό

της θάλασσας που δε φοβάμαι πια

της θάλασσας που μ’ έκανες ν’ αγαπώ

……………………………………………………………………


κομμένο σχοινί


ακούω την πέτρα

στον άνεμο κρυφά να τραγουδά

το χρόνο τεμπέλη να φωλιάζει

στων δρόμων την ανεμελιά

και λέω «αύριο,…»


κι ορθή η Ζωή

την κλεψύδρα μου θυμίζει


και λέω «Θέλω,…»


ορθή μου απαντά :«Μπορείς»


Θα δούμε,… λέω κι εκείνη επιμένει:


«Όπου και να πας το σπίτι σου θα’ ναι μέσα μου,…»



...........................................................................................................................................


Όπου και να πας το σπίτι σου θα’ ναι μέσα μου,…


Γράφω βιαστικά σ’ ένα πακέτο camel

αφήνω λεπτά φιλιά στο χρυσαφένιο τσιγαρόχαρτο

ανέγγιχτα

εκλεκτά τσαλακωμένα ίσως στο ξημέρωμα

κι αναβολές ηρωικής εξόδου στο αφελές αύριο,…


Σάββατα περιθωρίου στο ξεθώριασμα του Σεπτεμβρίου

Αποκαλύπτονται

Θλιβερά Σάββατα, θλιβεροί κομπάρσοι

εναλλάσσουν φτήνια, στημένη χαρά,

υποκρισία παραρρέουσας οικογενειοκρατίας


Σας τα χαρίζω!!!


Ότι και να κάνετε το σπίτι μου Δεν είναι ΕΔΩ,…


η χαμένη μου χαρά είναι μια πεθαμένη ελπίδα,…

ο φόβος το όπιο που με ποτίζουν οι μέρες

για να ξεχνώ κι ήσυχος να κοιμάμαι,…


ήσυχα να κοιμούνται κι αυτοί

στρατοί νταβατζήδες υποτακτικοί

κι όσοι μηρυκάζουν άσφαιρες υποσχέσεις

υποθηκευμένες στον καιρό των καθηκόντων


παρα-μηχανικά υποκατάστατα

κρεμούν άδειες ταμπέλες,…

κρύβονται στη σκιά άτολμων ομοιωμάτων

χαίρονται στην αναίδεια

στην άγνοια επενδύουν

στους αδημοσίευτους ισολογισμούς

ορκίζονται υποταγή,……


κι όμως εκεί στο βαθύ ύπνο, ανίσχυρος,

ονειρεύομαι τη μέρα

που μέσα στ’ όνειρο δραπέτης θα βρεθώ

γυμνός τη δροσιά της νύχτας στο πάτωμα να τρυγώ


τότε που θα μπορώ ν’ ακούω την πέτρα

στον άνεμο κρυφά να σιγοτραγουδά

και το χρόνο

να φωλιάζει στων δρόμων την ανεμελιά



Όπου και να πάω το Σπίτι μου θα’ ναι η Άρνηση μου,….


MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com