«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

"Θέλεις να πας μακριά;"





Στο χώρο μίας εικαστικής έκθεσης της Άννας Μελή, ένα δωμάτιο – ημερολόγιο που στο κέντρο του δεσπόζει ένα διαδραστικό φόρεμα, καλείται η ηθοποιός να δώσει μία μάχη με τις φοβίες και τα όνειρά της.

Τα όπλα της είναι ένας χείμαρρος από ακατέργαστες σκέψεις και μικρές περιπέτειες, περιστατικά και εικόνες μιας ιδιαίτερης καθημερινότητας και ερωτήματα, πολλές φορές απλά, που δεν έχουν όμως πάντα απαντήσεις.

Το ρούχο/γλυπτό αναπαριστά την εξιδανικευμένη της εικόνα. Το εικαστικό περιβάλλον, υλικό και εικονικό, λέξεις τυπωμένες σε βιβλίο, σε πηλό ή ειπωμένες από την ηθοποιό δημιουργούν ένα φαντασιακό περιβάλλον που ξεκινάει από το δωμάτιο και το ημερολόγιο μιας κοπέλας λίγο πριν την ενηλικίωση της στην Αθήνα του σήμερα και τελειώνει σε ένα μαγικό κόσμο όπου όλα είναι πιθανά.

Η ηθοποιός, το ρούχο/γλυπτό, τα έργα/ημερολόγια και οι προβολές/ήχοι, συνθέτουν έναν ψυχικό μηχανισμό με τις γνωστές τρεις περιστάσεις του ψυχικού μηχανισμού του Φρόυντ: το Υπέρ-Εγώ, το Εγώ και το Αυτό.

Ένα βιωματικό έργο που εναλλάσσεται ανάμεσα σε παράλογο και λογική, σε όνειρο και πραγματικότητα. Μία προσπάθεια για ένα πορτρέτο ενός σύγχρονου κοριτσιού, με «επικίνδυνη» αφέλεια, που προσπαθεί να τοποθετηθεί στον παρηκμασμένο πολιτισμό του τώρα, μέσα από τις δυσκολίες της «εύκολης» εποχής. Απομονωμένη και αντιμέτωπη συνεχώς με τον εαυτό της, μαλώνει και επαναστατεί σαν να βρίσκεται πάντα στο ίδιο σημείο. Σε ένα σημείο ανάμεσα στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον, εκεί όπου ο καθένας κρίνει και κρίνεται διαρκώς. Το έργο είναι αισιόδοξο αλλά ταυτόχρονα και σκληρό προς αυτούς που δημιούργησαν τον κόσμο μέσα στον οποίο καλείται να βρει τις λύσεις η ηρωίδα.

Η ομάδα που δούλεψε για το έργο στα πλαίσια του πειραματισμού είναι: η εικαστικός Άννα Μελή, η ποιήτρια και ηθοποιός Πέννυ Μηλιά, η πληροφορικός Βούλα Ζώη, η ενδυματολόγος Άννα Σαντοριναίου. Υπεύθυνος του εργαστηρίου, της τελικής επεξεργασίας του κειμένου και σκηνοθεσίας είναι ο Μάνθος Σαντοριναίος.


Στο θέατρο Φούρνος, Μαυρομιχάλη 138, κάθε Τετάρτη στις 9.30 ως την Άνοιξη..


"θέλεις να πας μακριά;"_ το δέντρο 



…………………………………….
Πέννυ,….

Στα οδοφράγματα
Με ποίηση και ήθος γεμίζουν τα μεγάλα μας όνειρα
Με αίμα τα μαύρα μας πουκάμισα,…
……………………………………

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ







Για τα σημερινά επεισόδια και την προβοκάτσια στη μεγάλη διαδήλωση στο Σύνταγμα
Αθήνα  20 Οκτώβρη 2011
ΔΕΛΤΙΟΤΥΠΟΥ

Δυνάμεις εχθρικές στο εργατικό και λαϊκό κίνημα επιχείρησαν να χτυπήσουν και να προβοκάρουν τη μεγάλη διαδήλωση έξω από τη Βουλή. Το ΠΑΜΕ, τα σωματεία, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, τους αντιμετώπισαν με αποφασιστικότητα.

Οι συγκεκριμένοι μηχανισμοί άνοιξαν λογαριασμούς με το εργατικό-λαϊκό κίνημα. Ας έχουν υπόψη τους ότι το εργατικό-λαϊκό κίνημα έχει τη δύναμη και την πείρα, για να τους κόψει το χέρι.
...................................................................................................................
Για τη δολοφονική επίθεση εναντίον της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ

Ανακοίνωση

   Για τη δολοφονική επίθεση εναντίον της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ
Εκ μέρους του ΠΑΜΕ, εκατοντάδων συνδικάτων και δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων εκφράζουμε στην οικογένεια του νεκρού συναδέλφου μας, οικοδόμου, γραμματέα του παραρτήματος Βύρωνα του Συνδικάτου Οικοδόμων τα θερμά μας συλλυπητήρια. Υποσχόμαστε ότι ακόμα πιο αποφασιστικά θα συνεχίσουμετους αγώνες για τα οράματα που μαζί του παλεύαμε.
Εργαζόμενοι,εργαζόμενες,
Δώσαμε μια μάχη δυναμική, σκληρή, στους τόπους δουλειάς, στις πλατείες και στους δρόμους, απάντηση στην εργοδοσία, την κυβέρνηση, τα κόμματα της πλουτοκρατίας.
Όμως η ταξική πάλη έχει και μια άλλη πλευρά. Δίπλα στους κρατικούς, κατασταλτικούς μηχανισμούς υπάρχει και ένας άλλος μηχανισμός, στον οποίο συνυπάρχουν φασιστοειδή, αναρχικοί, χρυσαυγίτες, άνθρωποι του Καρατζαφέρη, οι γνωστοί κουκουλοφόροι.
Όλοι αυτοί επιχείρησαν να χτυπήσουν τη συγκέντρωση μας. Χάρις στην οργάνωση,την ψυχραιμία, την αποφασιστικότητα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ οι μηχανισμοί αυτοί αναχαιτίστηκαν και αντιμετωπίστηκαν.
Οι παραπάνω δυνάμεις εμφανίστηκαν πίσω και μέσα στο λεγόμενο κίνημα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ στην οδό Βασιλέως Γεωργίου. Από αυτή τη δολοφονική επίθεση είχαμε το νεκρό συνάδελφό μας, οικοδόμο, γραμματέα του παραρτήματος Οικοδόμων Βύρωνα και τραυματίες.
Καταγγέλλουμε ορισμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης πουεπιχειρούν να χρεώσουν στο ΠΑΜΕ ευθύνες για τα επεισόδια. Αυτά τα ΜΜΕ είναι τα ίδια που το προηγούμενο διάστημα προσπάθησαν να συκοφαντήσουν με όλους τους τρόπους το ΠΑΜΕ και τους αγώνες των εργαζομένων. Να χτυπήσουν την πόρτα και να απευθυνθούν στο κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ και σε εκείνες τις δυνάμεις που θεωρούν αντίπαλο το ΠΑΜΕ και μέσα στις γραμμές τους υποθάλπονται και αναπτύσσονται προβοκατόρικα και εγκληματικά στοιχεία, καθώς και στην κυβέρνηση που επί χρόνια υποθάλπει αυτά τα στοιχεία.
Ο αγώνας θα είναι μακρύς και δύσκολος. Δεν ξεμπερδεύει κανείς με αυτή την πολιτική με ένα ντου ή με την καταψήφιση ενός άρθρου του πολυνομοσχέδιου.
Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα, αύριο να ενημερώσουν τους εργαζόμενους γι’ αυτή την δολοφονική επίθεση για να καταλάβουν οι εργαζόμενοι ότι εκτός από την εργοδοσία έχουν εχθρούς και όλες αυτές τις παραπάνω δυνάμεις.

Η Εκτελεστική Γραμματεία


Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

κέντα φλος ρουαγιάλ






πόσο όμορφα κι ήσυχα έχουν αλλάξει όλα,…
.............................................................................

σάπια δόντια ξεχάστηκαν
σκληρά μέλλοντα
προδομένα δεν πονάνε πια


μέρες χωρίς αναισθητικό
κουρτίνες μετανοιωμένες ξεθωριάζουν 
σύννεφα μεθυσμένα σβήνουν
μετανοιωμένες μοίρες
κρύβονται στα παντελόνια
αλκοόλ ακτίνια ψέματα
φτηνό ντεκόρ επιθήλια δέματα   
μάσκες λαχανικών δεκαετίας



ίδιες σκέψεις
παλιά προγράμματα

ίδιες αρνήσεις
νέα παροράματα

μεσημέρια αποστειρωμένα
φήμης κι υποταγής

εκκρεμές στο κενό


αύριο ερμητικά κλειστά

κλειδωμένες κάμαρες,…


δεκατρείς ζαριές άσσο-δυο,…
κι επιστροφή στις όμορφες άδεις τσέπες
τρέχει υπόδικος ο μήνας
μαζεύεις τα ψίχουλα και τα κερνάς  


άθλια λαμέ πρόσωπα
γλοιώδεις ξελιγωμένες ευδοκίες
σε παράταξη

δήμιοι αίματος
επιταχυντές σπέρματος

η ζωή σας συνεχίζεται κανονικά
θειάφι δεντρολίβανο λεβάντα
όλα δικά σας

δεκατρείς ζαριές άσσο-δυο,…
κι ένα χαμόγελο σαρανταπεντάρι

τέσσερεις τοίχοι χώμα λεβεντιάς
ανοιχτό ταβάνι μάνα περηφάνιας

άρνηση πληγή αιμορραγεί

κοινωνικοί λαχνοί αθώωσης παγώνουν
στη δυναμική ισορροπία των λωτοφάγων

οι εισπράκτορες τραβούν το σκοτάδι
οι παραμάνες το στήθος  

ντόρτια ξανά.

όλοι οι δείκτες ανάποδοι

αποστρέφεις το πρόσωπο
κι  όμως….

δεκατρείς ζαριές εξάρες,….
Μόνος. Μηδέν. χαμογελάς

τα χάσαμε όλα

Και ως εδώ,…  

.............................................................................................

MusicPlaylistView Profile
Create a MySpace Playlist at MixPod.com

Ανδρείκελα,...






Ποίηση Κώστα Καρυωτάκη


Σαν να μην ήρθαμε ποτέ σ' αυτήν εδώ τη γη.
Σαν να μένουμε ακόμα στην ανυπαρξία.
Σκοτάδι γύρω κι ούτε μια μαρμαρυγή.
άνθρωποι στων άλλων τη φαντασία.

Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό
ανδρείκελα στης μοίρας τα τυφλά δυο χέρια,
χορεύουμε, δεχόμαστε τον εμπαιγμό,
άτονα, κοιτώντας παθητικά τ' αστέρια.

Μακρινή τώρα είναι για μας η κάθε χαρά.
Η ελπίδα και η νιότη έννοια αφηρημένη.
άλλος δεν ξέρει ότι βρισκόμαστε
παρά ο όποιος πατάει επάνω μας καθώς διαβαίνει.

Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός
κι άμα δεν ήταν η βαθιά λύπη μες στο σώμα
κι άμα δεν ήταν στην ψυχή ο πραγματικός πόνος μας
να λέει ότι υπάρχουμε ακόμα.