«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ – εκδήλωση του Συνδέσμου Φιλολόγων Θεσπρωτίας







Πρόσκληση



Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Θεσπρωτίας
και η Πειραματική Σκηνή Θεσπρωτίας
σας προσκαλούν στη βραδιά – αφιέρωμα
για τον ποιητή Οδυσσέα Ελύτη
την Κυριακή 1 Απριλίου 2012, ώρα 19:00
στο αμφιθέατρο του ΕΠΑΛ Ηγουμενίτσας.



 ..........................................




Πρόγραμμα Εκδήλωσης


«Μαρία Νεφέλη» Ανάγνωση αποσπασμάτων: Πειραματική Σκηνή Θεσπρωτίας

Χαιρετισμός από την Πρόεδρο του Συνδέσμου κ. Αναγνώστου Χρυσούλα. Γιατί ο Ελύτης είναι επίκαιρος.

«Μυρίσαι το άριστον» Ανάγνωση αποσπάσματος από το Μικρό Ναυτίλο από τη φιλόλογο κ. Δήμου Χαρίκλεια

«Ο κήπος με τις αυταπάτες» Ανάγνωση αποσπάσματος: Πειραματική Σκηνή Θεσπρωτίας

Τραγούδι: Μαρίνα (Μίκης Θεοδωράκης)

Η Μαρίνα των βράχων. Ανάγνωση από τη φιλόλογο κ. Ρισβάνη Νίκη

Ο λυρικός Ελύτης από το φιλόλογο κ. Σάρρα Σωτήριο

Τραγούδι: Το Παράπονο ( Δημήτρης Παπαδημητρίου)

Μονόγραμμα: Πειραματική Σκηνή Θεσπρωτίας

Τραγούδι: Του μικρού βοριά (Μίκης Θεοδωράκης)

Ο πολιτικός Ελύτης από τη φιλόλογο κ. Νικολάου Βασιλική

«Η μεγάλη Έξοδος» Ανάγνωση αποσπάσματος από το Άξιον Εστί: κ. Λιώλιος Θωμάς

Τραγούδι: Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ (Μίκης Θεοδωράκης)   

Τραγούδι: Το Τρελοβάπορο (Δημήτρης Λάγιος)


Στην Πειραματική Σκηνή Θεσπρωτίας συμμετέχουν οι:
Λιώλιος Θωμάς, Ντέτσικα Ελένη, Παπαδημητρίου Κατερίνα και Δόσης Βασίλειος.

.........................................................







Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Και επειδή σίμωνε η μέρα που το Γένος είχε συνήθιο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό_ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ










ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΡΙΤΟ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ


ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγούν έξω σε δρόμους και σε πλατείες με το μόνο πράγμα που του είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω απο τ’ ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος κι εξουσία η Άνοιξη.
Και επειδή σίμωνε η μέρα που το Γένος είχε συνήθιο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό, τη μέρα πάλι εκείνη ορίσανε για την Έξοδο. Και νωρίς εβγήκανε καταμπροστά στον ήλιο, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβιά σα σημαία, οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες. Και ακολουθούσανε άντρες πολλοί, και γυναίκες, και λαβωμένοι με τον επίδεσμο και τα δεκανίκια. Όπου έβλεπες άξαφνα στην όψη τους τόσες χαρακιές, που’ λεγες είχανε περάσει μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα.
Τέτοιας λογής αποκοτιές, ωστόσο, μαθαίνοντας οι Άλλοι, σφόδρα ταράχθηκαν. Και φορές τρεις με το μάτι αναμετρώντας το έχει τους, λάβανε την απόφαση να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες, με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια πήχη φωτιά κάτω απ’ τα σίδερα, με τις μαύρες κάνες και τα δόντια του ήλιου. Όπου μήτε κλώνος μήτε ανθός, δάκρυο ποτέ δεν έβγαλαν. Και χτυπούσανε όπου νά’ ναι, σφαλώντας τα βλέφαρα με απόγνωση. Και η Άνοιξη ολοένα τους κυρίευε. Σα να μην ήτανε άλλος δρόμος πάνω σ’ ολάκερη τη γη, για να περάσει η Άνοιξη παρά μονάχα αυτός, και να τον είχαν πάρει αμίλητοι, κοιτάζοντας πολύ μακριά, περ’ απ’ την άκρη της απελπισιάς, τη Γαλήνη που έμελλαν να γίνουν, οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες, και οι άντρες, και οι γυναίκες, και οι λαβωμένοι με τον επίδεσμο και τα δεκανίκια.

Και περάσανε μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα.
Και θερίσανε πλήθος τα θηρία, και άλλους εμάζωξαν.
Και την άλλη μέρα εστήσανε στον τοίχο τριάντα.
...............................................................................





Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Χαιρετισμοί











Ανάβασις ποδηλάτου
Απ’ τα μεγάφωνα ακούγονται
ποινές και παραγγέλματα

_νυσταγμένος έπεφτες πάνω σε πρόωρα γερασμένους ιπποκόμους, κορδωμένους παραβάτες του νόμου περί ύπνου και στειρωμένες πεταλούδες _  


Στο δρόμο έτρεχαν βοθρόνερα
πέτρες γουρούνια ψόφια μαλάκια
βρώμικα χαρτιά τύλιγαν κόμπους
αγύμναστοι λεγεωνάριοι κι ερμαφρόδιτοι ποιητές
κίτρινοι απ’ την ανεπάρκεια
ανάπηροι απ’ το πάχος
πάσχιζαν να κρύψουν τη γύμνια τους

Η παραλία μαντρωμένη στέναζε
από ξέγνοιαστους στρατωνισμένους
εκείνοι φρόντιζαν να τηρείται το πρωτόκολλο

το βουνό υψωνόταν ξερό κι απόκρημνο


χρόνια στοιβαγμένα μηδενίστηκαν στη στιγμή


Κατάβασις ονείρου

Το τραίνο σιωπηλό πλησίαζε στη διάβαση

Επιβεβαίωση,…

Δεν περίμενε

το ξημέρωμα άτυχα ποιήματα
καίγονταν πάνω σ’ ασφάλιστρα κινδύνου,…

………………………………………………














Μαρία μου Καλή,…

το αριστερό ημισφαίριο μας πρόδωσε

μέχρι το τέλος θα βαδίζουμε
με έναν ακόμα σταυρό  
κι ισχαιμικά επεισόδια να μαγνητίζουν
διαδοχικές απώλειες,…  


Παρασκευή 16 Μάρτη 2012_ Γ΄ Χαιρετισμοί και πρώτη φορά δεν ήσουν εκεί,…

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Άνοιξη








η αλήθεια άηχη
γεμίζει χαρτιά ποτήρια φυγή

Όταν ακόμα θα ρουφάμε
νέκταρ απ’ τις ανθισμένες νεραντζιές
μια σκλήθρα φως ματώνοντας
τις όμορφες ρυτίδες μας

ακόμα θα αναλύουν τις συντεταγμένες
αναζητώντας αζιμούθια

να εξηγήσουν πως
δένεται καρπός
της άρνησης το μεγαλείο,… 



........................................

 
η φωτογραφία είναι από τον κόλπο της Ηγουμενίτσας _ τραβηγμένη με το C905

.........................................