«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

1-1/3=0







Μια οργή, κρυμμένη μυστικά,
Μέσα μου, τόσα χρόνια
-κρυφά- με τυραννά.

Μια οργή, γλυκιά – λεπίδι κοφτερό –
τη μοίρα μου, χαράζει εν ψυχρώ
με χρωματιστά «tattoo»
πάνω σε λευκά χαρτιά.

Μια πονηρή οργή
τον πόθο μου _με μέσα τεχνητά
στα όρια – καλόδεχτα τινάζει!

κι ύστερα, η ψεύτρα οργή
το κλάμα μου αρπάζει
χωρίζει το κορμί μου
στα τρία μισητά,

και το ένα άτσαλα
στην ΑΚΡΗ το πετάει!




©1998-2013 Βασίλης Κουγιουμτσιάδης












(Αναδημοσίευση και μικρή παραλλαγή_  για τους μικρούς μου μαθητές της Α’ Λυκείου που παραξενεύτηκαν με την κατάφωρη παραβίαση της «αυστηρής» μαθηματικής ισότητας…  αγνοώντας _ και ευτυχώς για την ώρα _ ότι ακόμα κι αυτά τα ακλόνητα Μαθηματικά κυρτώνονται στην πλήξη που καιροφυλαχτεί μέσα στα ομοιόμορφα κελιά…)